Zajmujemy się produkcją wszelkich detali architektonicznych - sztukaterii.
Rodzaje Sztukaterii Dekoracyjnej
Nasza firma bierze czynny udział w procesach renowacji zabytowych kamienic, budynków czy poszczególnych elementach elewacji oraz wnętrza. Odlewy tworzone są z zastosowaniem proszku na bazie pyłu wulkanicznego oraz cementu romańskiego.
informacje o renowacji sztukaterii
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klienta firma Kowal zajęła się produkcją wszelkich detali architektonicznych - sztukaterii, zgodnych z kanonami architektury. Jak pokazuje historia, sztukaterię tworzono już w starożytności, współcześnie, otwieramy przed klientami niezliczone możliwości i rozwiązania.
Sztukateria elewacyjna produkowana jest przez naszą firmę z niezwykłą precyzją. Ponieważ jesteśmy świadomi, jak ważna dla klienta jest jakość zamówienia, skrupulatnie realizujemy każde zlecenie.
Produkcja sztukaterii - detali architektonicznych, szczegóły
Kowal to nie nazwisko, to historia...
Historia naszego rzemiosła zaczęła się blisko 100 lat temu, w małej kuźni na podwórku jednej z lubelskich wiosek. Na tym samym podwórku obecnie mieści się nasza firma, podtrzymująca tradycję zamiłowania do ciężkiej pracy.
„Kowal” to firma z wieloletnim doświadczeniem. Zamysł na produkcje elementów architektonicznych powstał długo przed tym, jak na rynek Polski zaczęła napływać moda na sztukaterię.
Z obserwacji, głównie architektury pobliskiego nam Lwowa. „Uroda” tamtejszych zabytkowych budynków zachwyciła nas. Padło pytanie, dlaczego nie przenieść jej z powrotem na ojczystą ziemie, próbować odtworzyć?!
Zaczęliśmy po omacku. Z jednym ploterem, bez kursów obsługi programów graficznych, w małym pomieszczeniu na poddaszu. Nasze profile trafiały na budynki z okolic. Z każdym dniem staraliśmy się udoskonalać naszą prace, dokładaliśmy wszelkich starań, aby produkty cechowały się najwyższą jakością. Mijały lata, a nasze materiały powędrowały na teren całego kraju jak i Europy. Nawiązaliśmy stałą współpracę i eksport sztukaterii na rynek zachodni. Pozostajemy w ścisłym kontakcie z konserwatorami zabytków, architektami i projektantami. Realizujemy pomysły i marzenia indywidualnego klienta. Przyjeżdżamy, oglądamy, mierzymy i doradzamy.
Postawiliśmy na klasykę! Dlaczego? Ponieważ klasyka jest pięknem ponadczasowym i nigdy nie wyjdzie z mody.
Kolumny to znane od wieków elementy architektury najróżniejszych budowli, a zarazem przykłady sztukaterii elewacyjnej.
Stanowiły podporę belkowania oraz, później, łuków i zwykle miały przekrój kolisty (przekrój wieloboczny cechuje filary).
Byly wykonywane z kamienia, a z czasem również cegły, żeliwa, a nawet drewna i dzieliły się zasadniczo na trzy części:
na górze znajdowała się głowica, na dole – baza, zaś między nimi trzon.
Kolumny stawiano w odległości od siebie,
ale też łączono je, tworząc kolumny bliźnie lub wiązki kolumn czy kolumnady.
Już kolumny budowli starożytnych ozdabiano rzeźbami lub płaskorzeźbami, tworząc wyjątkową sztukaterię. Dzięki temu kolumny są dziś prawdziwą skarbnicą wiedzy o ówczesnej kulturze, zwyczajach, a nawet modach. Zdobiono je różnie, w zależności od regionu świata oraz okresu historycznego, np. kolumny egipskie cechowały się naniesionymi na nie hieroglifami, zaś mezopotamskie – motywami zoomorficznymi. Z kolei w starożytnej Grecji kolumny różniły się w zależności od porządku architektonicznego, zarówno pod względem budowy kolumny, jak i jej ornamentyki, często o motywach roślinnych (zwłaszcza w porządku korynckim).
Kolumny jako element architektoniczny obecne były w zasadzie w każdej epoce, z socrealizmem włącznie. Wykorzystywano jest w konstrukcjach budowli świeckich, religijnych, w pałacach, dworach, a z czasem i prywatnych domach. Znane są też przykłady zastosowania tego rodzaju sztukaterii jako elementu pomnika – na głowicy umieszczony zostaje posąg (m.in. Zygmunta III Wazy – Kolumna Zygmunta).
Obecnie również korzysta się w architekturze z kolumn – zwłaszcza w funkcji ozdobnej, czyli sztukaterii, a przy tym jako element stylizujący. Najczęściej kolumny umieszcza się po obu stronach drzwi, jako struktury podtrzymujące piętro, dach lub taras. Dzisiejsze kolumny są wykonane z nowoczesnych materiałów, które zapewniają wiele korzyści:
Bazy i głowice to, jak wspomniano, części kolumny. Baza jest jej dolnym elementem, zaś głowica – górnym. Zazwyczaj to one odróżniały od siebie kolumny i stanowiły ich cechy charakterystyczne, które następnie ujmowano w dany porządek architektoniczny czy styl. To ich struktura powodowała, że można było mówić o kolumnie jako o sztukaterii.
W starożytności baza nie występowała w porządku doryckim – w tej architekturze trzon kolumny łączył się bezpośrednio ze stylobatem, czyli górną częścią podstawy budowli.
Zasadniczo bazę stanowiły kamienne poziome wałki, czyli torusy, oddzielone częścią wklęsłą (trochilusem). W średniowieczu i późniejszych epokach sztukaterię tę ozdabiano motywami roślinnymi, zwierzęcymi lub geometrycznymi.
Głowica to z kolei górna i zwykle szersza część kolumny. Zwana jest także kapitelem. Zwłaszcza ten element klasyfikuje kolumny jako sztukaterię – jest często bardzo ozdobny; pełni funkcję dekoracyjną już od czasów starożytnych. Na głowicach umieszczano najróżniejsze motywy: roślinne, zoomorficzne, geometryczne (np. koszowe, trapezoidalne, fałdowe) czy boskie – płaskorzeźby. Głowica stanowiła także element najwyraźniej różnicujący porządki architektoniczne. Z czasem zaczęto odchodzić od tak bogatego zdobienia, jednak wciąż jeszcze znajdziemy – również współczesnie – budynki i domy mieszkalne, w których tego typu sztukateria się pojawia.
Chociaż sztukateria w postaci kolumn kojarzy nam się głównie z epoką starożytną, zainteresowanie ornamentalnymi elementami architektonicznymi nie maleje, a dzięki nowościom na gruncie tworzywa i wielu udogodnieniom – przystepnej cenie, możliwości wyboru motywu czy barwy ornamentu itp. - rośnie. I nic dziwnego – dzięki kolumnom oraz innym elementom szrukaterii nasze domy wyglądają oryginalnie i ciekawie, a także zyskują niepowtarzalny, wyjątkowy styl.
